Indien de werknemer zijn verplichting uit de arbeidsovereenkomst in ernstige mate niet nakomt of schendt, dan kan de werkgever een disciplinaire maatregel opleggen in de vorm van een schorsing.  Een schorsing is een tijdelijk verbod tot het verrichten van werkzaamheden. In het ambtenarenrecht is de schorsing vaak geregeld in een rechtspositieregeling. In het arbeidsrecht bestaat er geen wettelijke grondslag voor schorsing, noch zijn hier vaak afspraken over gemaakt.

De werknemer kan bijvoorbeeld geschorst worden in het kader van nader onderzoek. Er bestaat dan een vermoeden van wangedrag, waarbij de werkgever in de gelegenheid is om onderzoek te doen naar de gedragingen van de werknemer. Dit wordt ook wel een ordemaatregel genoemd, omdat het In het belang van het bedrijf kan zijn om de werknemer tijdelijk te schorsen. De schorsing kan ook worden opgelegd bij wijze van straf, waarbij de werknemer tijdelijk wordt gestraft voor zijn ernstige fouten.

Mocht de werknemer geschorst worden, dan dient het salaris in beginsel te worden doorbetaald.  Bovendien doet de werkgever er goed aan om de schorsing schriftelijk te bevestigen, deugdelijk te motiveren en de duur van de schorsing aan te geven in het kader van goed werkgeverschap.

Is de werknemer het niet eens met de schorsing, dan kan hij een procedure aanhangig maken in kort geding tot wedertewerkstelling. De rechter zal dan toetsen of de schorsing op een redelijke grond berust, waarbij de belangen van zowel de werkgever als de werknemer worden afgewogen.